در اوایل این هفته ، ابتکار BlackNorth به نکته ای اشاره کرد که ظاهراً تعداد کمی از افراد متوجه آن شده بودند: 114 نفری که امسال به نشان کانادا معرفی شدند ، بسیار سفیدپوست و مرد بودند.

این سازمان به رهبری شورای رهبران تجاری کانادا علیه نژادپرستی سیستمی ضد سیاه ، نامه ای به فرماندار ژولی پایت که دفتر وی جوایز را تحویل می دهد ، ارسال و خواستار تغییر شد.

هنگام اعلام این افتخارات در تاریخ 27 نوامبر ، فقط یک سیاه پوست کانادایی به نام Denham Jolly به همراه چند دریافت کننده بومی و آسیایی ذکر شد. در خارج از سال جاری ، بیش از 4000 کانادایی منصوب به دستور کانادا اکثراً سفیدپوست هستند. از سال 2013 ، تنها 4.8 درصد انتصاب کنندگان اقلیت های قابل مشاهده بوده اند ، در حالی که آنها 22.3 درصد از جمعیت کانادا را تشکیل می دهند ، بر اساس تحقیق از اندرو گریفیت ، که تمرکز خود را روی تنوع در سیاست می گذارد ، و توسط CBC News گزارش شده است.

ستاره از سازمان های جامعه ، کارمندان و اعضای عمومی پرسید که کانادایی های نژادی که فکر می کنند در آینده می توانند نامزد شوند.

هر کسی می تواند نامزدی کند و نامزدها نباید شهروندان کانادا باشند ، بلکه فقط کسی است که “زندگی دیگران را غنی کرده و کشور ما را به مکانی بهتر تبدیل کرده است” در طول زندگی خود. مقامات و قضات منتخب در دوره ریاست خود واجد شرایط نیستند.

اینها برخی از پیشنهادات است:

M. NourbeSe فیلیپ یک شاعر ، نویسنده و وکیل برنده جایزه است که در توباگو به دنیا آمده و در تورنتو مستقر است. کارهای فیلیپ به درک درستی از تجربه کارائیب در کانادا کمک کرده است. قبل از نوشتن تمام وقت ، او به مدت هفت سال وكیل دادگستری بود. کارهای او شامل “دختر هریت” ، “کاریبا: ریشه های آفریقایی و تداوم” و “زونگ!” در سال 1990 ، فیلیپ به عنوان یکی از اعضای شاعر گوگنهایم انتخاب شد.

ماریکا اوماتسو اولین قاضی زن آسیایی بود که به دادگاه انتاریو منصوب شد 1993. وی از سال 2015 عضوی از نظام انتاریو است. اوماتسو نقشی اساسی در جبران خسارت برای کانادایی های ژاپنی که در جنگ جهانی دوم به سر می برد بازی کرد و نویسنده کتاب ” Bittersweet Passage »، کتابی که مستند مبارزات جامعه عامیانه کانادایی ژاپن برای عذرخواهی و تأیید نژادپرستی آنها در طول جنگ جهانی دوم بود.

آدل بلکت استاد حقوق در دانشگاه مک گیل است. کار وی به عنوان یک محقق حقوقی در زمینه حقوق بشر و قانون کار متمرکز شده است. در سال 2009 ، مجمع ملی کبک وی را به کمیسیون حقوق بشر استان منصوب کرد. وی در طول سالها جوایز و بورسیه های مختلفی دریافت کرده است ، از جمله به دلیل تعهد اجتماعی و مشارکت در پیشرفت زنان از Barreau du Québec و همچنین از انجمن وکلای سیاه کانادا برای کمک به جامعه حقوقی و جامعه به طور کلی. وی همچنین در سال 2020 به عنوان عضو انجمن سلطنتی کانادا انتخاب شد و در سال 2016 عضو بنیاد پیر الیوت ترودو بود.

گری یی وکیلی است که فعالیت های شغلی و اجتماعی خود را به کلینیک های حقوقی ، دادگاه های قضایی ، دسترسی به عدالت و ضد نژادپرستی اختصاص داده است. یی رئیس شورای ملی چینی کانادا بود ، جایی که او پیشتاز مبارزه با جبران خسارت وارده بر سر چین بود.

پل تیلور هم در تورنتو و هم در ونکوور در زمینه امنیت غذایی و ضد فقر کار کرده است. وی در حال حاضر مدیر اجرایی FoodShare تورنتو است. تیلور همزمان با تغییر روایت ها و برداشت ها در مورد علل عدم امنیت غذایی و حمایت از حقوق کارگران ، برای تغذیه و حمایت از جوامع کار می کند. در سال 2020 ، تیلور به عنوان یکی از 40 نفر برتر 40 سال کانادا معرفی شد.

دکتر آلن تای وای لی از دهه 1980 پزشک مرکز بهداشت جامعه رجنت پارک بوده است. لی از طریق شبکه درمان HIV اونتاریو و کمیته درمان قابل دسترسی ایدز در تحقیقات HIV / AIDS کار کرده است. کار وی بر بسیاری از جوامع حاشیه ای از جمله تازه واردان و جوامع نژادی نژادی مبتلا به HIV / AIDS ، افراد LGBTQ ، افرادی که با سلامت روان و اعتیاد دست و پنجه نرم می کنند و فقر و بی خانمانی را متمرکز کرده اند.

لین جونز زندگی خود را به عنوان یک مربی ، و یک سازمان دهنده کار و کارگری در زمینه حقوق مدنی در نوا اسکوشیا گذرانده است. او در زمانی بزرگ شد که زادگاهش Truro ، NS ، در خانواده ای از فعالان جدا شد. وی برای ایجاد مجموعه میراث آفریقایی-کانادایی و دیاسپورا ، که فعالیت خانواده و 50 سال سابقه سیاه نوا اسکوشیای وی را مستند می کند ، با دانشگاه سنت مری همکاری کرد. جونز همچنین نایب رئیس کنگره کارگری کانادا بود ، جایی که وی در سال 1995 خواستار گزارش ضد نژادپرستی در مورد اتحادیه ها و جوامع آنها در کانادا شد.

ویوک شرایا یک هنرمند کالگری است که در سراسر موسیقی ، ادبیات ، هنرهای تجسمی ، تئاتر و فیلم کار می کند. کتاب پرفروش او “من از مردان می ترسم” نقشی را بازی می کند که مردانگی در طول زندگی خود به عنوان یک زن ترانس بازی کرده است. شرایا بنیانگذار نشر VS است و نویسندگی خلاقانه را در دانشگاه کلگری تدریس کرده است. آلبوم او با ارکستر کتاب آواز کویر ، “زن نیمه وقت” ، نامزد جایزه موسیقی قطبی شد.

امی برو بیش از 30 سال یک مددکار اجتماعی بوده و برای از بین بردن موانع مهاجران و نژادپرستان کار کرده است. گو از طریق کار خود به عنوان مدیر اجرایی در مرکز مراقبت های سالمندان Yee Hong برای ارتقا care مراقبت طولانی مدت از نظر فرهنگی کار کرده است. او در سال 2001 مرکز پرستاران CARE را برای پرستاران با تحصیلات بین المللی ایجاد کرد و به زنان در سراسر جهان برای گذراندن امتحانات ثبت نام کمک کرد تا در حرفه خود کار کنند. وی همچنین رئیس جمهور م foundسس شورای ملی عدالت اجتماعی چین کانادا است.

آکوا بنیامین در بسیاری از گروهها و ابتکارات جامعه مدافع تغییر ، و به چالش کشیدن سیاستها و ساختارهای نژادپرستانه شرکت داشته است. گروه هایی که وی در آنها نقش های رهبری را بازی کرده است شامل کمیته دفاع از عمل سیاه ، کمیته اقدام ملی در مورد وضعیت زنان و کنگره زنان سیاه است. در سال 2003 ، او اولین مدیر سیاه پوست در دانشگاه رایرسون شد. وی ده ها سال استاد مددکاری اجتماعی در دانشگاه رایرسون بود و اکنون رئیس پروژه آکوا بنیامین در رایرسون است.

وینی نانگ یک فعال عدالت اجتماعی و صنفی طولانی مدت است. بیش از سه دهه ، Ng از طریق مشارکت در سازمان ها و شبکه های کارگری ، از جمله به عنوان مدیر اجرایی مرکز آموزش کار ، مدیر منطقه ای کنگره کارگری کانادا و رئیس CAW-Sam Gindin در دادگستری اجتماعی و دموکراسی ، از حقوق کارگران حمایت کرد. .

آفوا کوپر در مطالعات و هنرهای سیاه در کانادا مشارکت داشته است. کوپر یک استاد جامعه شناسی در دانشگاه دالاهوسی است که وی از سال 2011 تا 2017 کرسی جیمز رابینسون جانستون در مطالعات سیاه کانادایی بود. وی انجمن مطالعات کانادایی سیاه را تاسیس کرد و هفتمین برنده شاعر هالیفاکس بود. کتاب وی “به دار آویختن آنگلیک: داستان ناگفته ای از بردگی کانادایی و سوزاندن مونترال قدیمی” در فهرست نهایی جایزه ادبی فرماندار کل قرار گرفت.

موری سینکلر برای دهه ها به سیستم عدالت در مانیتوبا خدمت کرد. وی اولین قاضی بومی منصوب شده در منیتوبا و دومین قاضی در کانادا بود. این سناتور رئیس کمیسیون کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا بود و جلساتی را در مورد تأثیر مدارس مسکونی بر مردم بومی در سرتاسر کشور برگزار می کرد ، که در پایان گزارش در مورد راهی به سوی آشتی به اوج خود رسید. (توجه: مقامات هنگام خدمت واجد شرایط نیستند.)

بالدو موتا بیش از 40 سال است که در کارهای اجتماعی فعالیت می کند. وی خدمات بهداشتی جامعه پنجابی را تأسیس کرد که از میسیساگا آغاز شد و در سراسر انتاریو گسترش یافت. وی در 28 سال گذشته برای ایجاد سو hol مصرف مواد ، بهداشت روان و خشونت خانوادگی در جوامع جنوب آسیا و افزایش دسترسی به خدمات برای این جوامع ، در حال ساخت یک مدل جامع بوده است.

دبی داگلاس مدیر اجرایی شورای نمایندگی های انتاریو است که به مهاجران خدمت می کند. وی مسائل مربوط به عدالت و شمول از جمله نژاد ، جنسیت و گرایش جنسی را در سیستم مهاجرت برجسته کرده و از فضاهای امن و استقبال کننده برای استقرار و ادغام حمایت کرده است. وی چندین جایزه از جمله جایزه زنان متمایز از YWCA تورنتو ، جایزه آمینو مالکو از مرکز کانادایی قربانیان شکنجه و جایزه برابری نژادی اتحاد شهری در روابط نژادی را دریافت کرده است.

مهندس سوزان یک وکیل است و در تلاشهای جامعه از جمله به عنوان عضو هیئت مingسس شورای ملی چینی کانادا و به عنوان بخشی از کارزار جبران خسارت مالیات بر سر کانادای چین شرکت داشته است. مهندس رئیس هیئت خدمات پلیس تورنتو و نایب رئیس انجمن افراد بازنشسته کانادا بود.

آنجلا ماری مک دوگل مدیر اجرایی خدمات پشتیبانی زنان ضرب و شتم ونکوور است. MacDougall طرفدار توانمند سازی زنان و علیه خشونت علیه زنان است و روی راهکارهایی برای ایجاد عدالت جنسیتی کار کرده است. شهر ونکوور در سال 2014 وی را زنی قابل توجه معرفی کرد.

OmiSoore Dryden کرسی جیمز آر. جانستون در مطالعات سیاه کانادا در دانشکده پزشکی دانشگاه دالاهو است. او تجربیات سیاه کانادایی ها را در سیستم مراقبت های بهداشتی مطالعه کرده است. وی تحقیق در مورد موانعی را که مردان همجنسگرا ، دوجنسگرایان و ترنس ها هنگام تلاش برای اهدای خون در کانادا با آن روبرو می شوند ، انجام داد.

گریس-ادوارد گالابوزی یک استاد دانشگاه رایرزون است که در زمینه تجربیات مهاجران اخیر و گروههای نژادی در بازار کار کانادا تحقیق می کند. نژاد و فقر و محرومیت اجتماعی. گالابوزی همچنین در دولت انتاریو به عنوان تحلیلگر ارشد سیاست در مورد مسائل عدالت در اوایل دهه 90 کار می کرد.

Avvy Go وکیل و مدیر کلینیک حقوقی چین و جنوب شرقی آسیاست. گو بیشتر در کلینیک های حقوقی کار می کند که به افراد و خانواده های کم درآمد ، مهاجران و پناهندگان خدمات ارائه می دهد. وی همچنین در چندین هیئت مدیره و شورا از جمله مشاوران مهاجرت شورای تنظیم مقررات کانادا و شبکه آموزش عدالت انتاریو خدمت کرده است. خارج از عمل حقوقی خود ، Go در جامعه به دلایل مربوط به فقر ، نژادپرستی و کانادایی های چینی سازمان یافته بود.

اینگرید والدرون یک جامعه شناس و استاد در دانشکده بهداشت دانشگاه دالاهو است. کارهای او تأثیرات نابرابری های نژادی بر سلامتی را در بر گرفته است. وی طی هشت سال گذشته ، از طریق پروژه آسیب رسان به محیط زیست ، نابرابری های نژادی و سلامت جامعه (ENRICH) ، اثرات اجتماعی و بهداشتی نژادپرستی محیطی را در جوامع میکماق و نوا اسکوشیای آفریقا بررسی کرده است.