بهطورکلی مقاومسازی ساختمان ممکن می باشد به عامل تغییرات کد، بهسازی لرزهای کمبودهای ایجادشده به عامل اثرات زیستمحیطی(مثل خوردگی )، تغییر و تحول در ارتقا توشه خدماتی و یا این که نقص ناشی از ساختار که به ادله نادرست در طراحی یا ساختوساز ایجادشده است، ضرورت یابد. تقویت ساختمان با به کارگیری از بادبند و پانل حساس خاصیتی به نام رخ پذیری است، این خواص در زمان مضاعف شدن وزن ساختمان طولانی تر نخواهد شد. در این حالت تغییر و تحول کاربری ساختمان رویه حلی مناسب است. ارتقاء گنجایش برشی ستون دارای به کار گیری از دستک برشی: برای اتصال مستقیم دالها به ستون، تنش برشی ناشی از برش شکاف نمایند فراوان حائز حیاتی است. اصلی دقت به پرهزینه بودن سیستمهای بادبند واگرا(EBF) و مشکلات موجود در اجرا و تأمین جزئیات تیر پیوند، همین طریق فراوان متداول نبوده ازاینرو عمده از سیستمهای بادبند همگرا به جهت بهسازی لرزهای ساختمانهای بتنی و مقاوم سازی ستون حساس frp فولادی استعمال میشود. سیستمهای مهاربند به دو شکل همگرا و واگرا موجود هستند. به کار گیری از یک سیستم پس کشیده، علاوه بر اقتصادی بودن و نیاز به روزگار کمتر، اجازهی استعمال از بنا را در هنگام تعمیرات می دهد که براین اساس همین طریق آیتم استقبال بیشتری قرار گرفته که در همین نحوه پس از تزریق در کلیه ترکها، اطراف دوران رخ داده شده و بتن جدید برای بازیابی مقطع ریخته می شود و پس از گیرش نخستین بتن، رشتههای خارجی و یا کابل ها مطابق دستورالعمل مهندسین تنش دار می گردند. ماهیچه جوش داده شده (Welded Haunch): در این طرز مفصل پلاستیک اصلی فاصله بیشتری نسبت به ستون شکل می گیرد و گنجایش باربری خمشی کامل تیر را حفظ می کند. مقاومسازی اتصالات: به ادله قرارگیری اتصال ذیل تنشهای رفت و برگشتی زلزله، اتصال تیر به ستون در قابهای خمشی بتن آرمه و مصالح بنایی آن، جزء بحرانیترین نقاط در کارایی کادر بتن مسلح خمشی محسوب میشود. این طریق نخست در ده سال ۱۹۶۰ در آلمان و سوئیس آیتم به کارگیری قرار گرفت.