عسل بر حسب این که وابسته به کدام گل باشد، به دلیل ترکیبات درونی آن گل مختلف است. کیسه عسلی به وسیله دریچه ای به معده دوم ( معده مهم ) منتهی می شود زنبور عسل در شکل لزوم جهت تغذیه خود اهمیت قلیل فشار بوسیله ماهیچه های اطرافش دریچه را گشوده می کند و از این طریق عسل آیتم نیاز زنبور وارد معده اهمیت شده و صرف تغذیه آن می شود و سایر عملیات از پاراگراف گوارش و دفع مدفوع مربوط به معده دوم زنبور عسل می باشد. ◊ عسل در درمان حساسیت های فصلی به جهت ساکنین مناطقی که عسل از گلهای همان منطقه به دست آمده است، فراوان اثر گذار است. ◊ عسل به خاطر مقدار بالای فروکتوز ۲۵% شیرین خیس از قند است. ◊ عسل هیچوقت فاسد نمی شود، جهت حفظ احتیاج به سردخانه ندارد و می اقتدار در دمای اتاق آن را نگهداری کرد. • عسل جنگلی: این گونه عسل از تعدادی دسته گیاه وحشی که هر ساله در بخشها خاصی میرویند به دست میآید و به عوارض آب و هوایی، مزه و طعم آن ممکن هست از سالی به سال دیگر گوناگون باشد. این فعالیت توسط سایر زنبورها تکرار می شود و کمی از آب آن هم در مجاورت هوای کندوی عسل که از بال زدن زنبورها ساخت می شود تبخیر شده و در انتها مواد دیگری از قبیل اسید های آلی و مواد ضد عفونی کننده به آن اضافه می نمایند. سابق ترین فسیل زنبور عسل مربوط به بیست میلیون سال پیش میباشد که در موزه تاریخ طبیعی نیویورک نگه داری می شود ( نشانگر مقاومت زنبور عسل و تطابق دارای محیط، به جهت حفظ بقا آن می باشد ) و از آنجا که تمامی موجودات نتیجه تکامل هستند چنین حدس زده می شود که نوع های ابتدایی زنبور عسل مربوط به چهل تا پنجاه میلیون سال قبل می باشد. زنبور عسل پس از مکیدن شیره گلها و گیاهان به وسیله خرطوم خویش آنرا به کیسه عسلی که در شکم است برده و پس از چند عمل شیمیایی شناخته و نا شناخته آنرا به مایعی خوشبو و خوش طعم، شیرین، مقوی، نشاط آور و نیکو حضال تبدیل کرده و در سلولهای مومی صورت که از قبل ساخته می باشد ذخیره می نماید. عمل تغلیظ عسل آنقدر ادامه می یابد تا عسل به غلظت طبیعی خویش برسد، بعد عسل را در درون سلولها ذخیره می کنند و درب آنرا کلیدی موم می پوشانند به این ترتیب عسل انبار شده می تواند به جهت مدت طولانی نگهداری شود. به جهت تغلیظ کردن عسل زنبورداران عسل بدون چاره میباشند شهدی را که روز به کندو حمل کرده و درون سلولهای شان ذخیره نموده اند شب زمان مجددا از باطن شان مکیده و وارد کیسه عسلی خویش می کنند در آنجا کمی از آب آنرا جذب و موادی از قبیل هورمون ها و آنزیم ها به آن بیش تر می کنند و آن‌گاه باطن حجره ها می ریزند. اگر دوست دارید این نوشتار را داشته باشید و مایل به اخذ اطلاعات زیاد اکثر در آیتم عسل طبیعی کوهستان چه خاصیتی دارد لطفا به مشاهده از وب تارنما ما.
