برای سازنده Chris Harhay اولین خاطره اش از پناهگاه قدیمی Red Door مانند یک تبلیغ تلویزیونی بازمی گردد.

او در حال گشت و گذار در املاکی بود که قبلاً متعلق به کلیسای متحد در خیابان کوئین شرقی و خیابان لوگان در سال 2016 بود و قصد ساخت کانکس در محله های در آن زمان Red Door را داشت.

هارهای گفت: “یک بچه کوچک با یک خرس پر شده بیرون می آید ، و من به اطراف شرایط پناهگاه نگاه کردم و آنها از شرایط مطلوبی برخوردار نبودند.” “این خراب بود و فقط رشته های قلب شما را به خود جلب کرد.”

او بلافاصله فکر کرد: ”من می توانم با هزینه کمتری نسبت به شهر یک پناهگاه عالی برای این افراد بسازم. این فرصتی برای انجام کاری عالی است. “

در پایان ، توسعه های Harhay 122 کانکس بالای فضای خرده فروشی کنار خیابان ساخت.

اما ، در تلاقی نادر انعطاف پذیری مدنی ، خلاقیت و حسن نیت ، یک پناهگاه جدید درب سرخ نیز در سایت گنجانده شده است.

این یکی از چشمگیرترین نمونه های توسعه استفاده های مخلوط است که املاک و مستغلات بخش خصوصی را با استفاده های عمومی ترکیب می کند – چیزی که منطقه تورنتو با کمترین سر و صدا دارد ، بیشتر و بهتر از اکثر شهرهای جهان ساخته شده است ، به گفته متی سیمیهاتکی ، مدیر موقت دانشکده شهرها در دانشگاه تورنتو.

این روند املاک و مستغلات است که به گفته وی در ساخت شهرهای پس از همه گیری بسیار مهم خواهد بود که باید مراکز جامعه ، مسکن ارزان قیمت ، کتابخانه ها و مدارس نزدیک به خانه ها و مشاغل را در اختیار داشته باشد.

سیمایاتیکی گفت: “باید 50 مورد از این پروژه ها وجود داشته باشد و تقریباً هیچ کس از آنها اطلاع ندارد.”

در ابتدا توسعه های Harhay قرار بود کل سایت را به خود اختصاص دهند. پرو گفت ، اما در پایان این شهر پناهگاه را خریداری کرد و آن را به قیمت 1 دلار در سال به درب سرخ اجاره کرد. پائولا فلچر (بخش 14 ، تورنتو-دانفورث) ، که از این طرح حمایت می کرد ، اعتقاد بر این بود که اولین نفری است که در تورنتو یک پناهگاه را در یک ساختمان مسکونی خصوصی گنجانده است.

“این واقعاً افرادی بودند که با هم کار می کردند و سعی داشتند بهترین نتیجه را بگیرند. سازنده کانکس های خود را بدست آورد و کانکس ها (فروشگاه های) خود را بدست آوردند و ما پناهگاه را دریافت خواهیم کرد. ”مدیر اجرایی Red Door کارول لچفورد گفت.

این پناهگاه که در زمان ساخت در محله های موقت بوده است ، انتظار دارد ساختمان جدید خود را در اوایل سال 2021 اشغال کند.

جامعه خواستار نجات پناهگاه شد که هنگام فروش اموال قدیمی کلیسا در خطر بی خانمان شدن بود. آن جامعه اکنون ساکنان کاندو را شامل می شود.

وی افزود: “افرادی كه در كنسول هستند از حضور در این جامعه بسیار هیجان زده هستند. آنها به آن به عنوان بخشی از جامعه لزلیویل نگاه می کنند. “

هارهای گفت ، هیچ یک از خریداران کانکس هیچگاه در مورد نزدیکی مشترک ابراز نگرانی نکردند.

“این خدمات اجتماعی در بافت شهری ما در مرکز شهر قرار گرفته است. من فکر می کنم این چیزی است که مردم می فهمند. “

برای تشویق بیشتر به چنین همکاری هایی ، دانشکده شهرها یک طرح خلاقانه با کاربردهای مخلوط دارد که در حال ساخت یک بستر سازگاری برای کمک به کاربران بخش خصوصی ، غیرانتفاعی و خصوصی است تا موقعیت های املاک و مستغلات را که سودمند یکدیگر هستند شناسایی کنند و سپس به آنها درمورد اینکه شریک دیگر چیست نیاز به موفقیت دارد

سیمیاتیکی گفت: “بین خصوصی و غیر انتفاعی – هر یک روش های مختلفی برای انجام کارها دارند و هر یک روش های مختلفی برای اندازه گیری و درک موفقیت دارند.”

درب سرخ نمونه ای چشمگیر از توسعه استفاده های مدنی و خصوصی با مخلوط است. دانشکده شهرها لیستی از ده ها مورد دیگر را تهیه کرده است ، از مهد کودک در کانکس ها تا امکانات ورزشی دانشگاه رایرسون و Loblaws که در باغ های قدیمی برگ افرا زندگی می کنند. فروشگاه تایر کانادا در دانشکده مدیریت تد راجرز Ryerson؛ فضای نمایش و هنر Streetcar Crowsnest در یک ساختمان کاندو.

سیمیاتیکی گفت ، بیشتر این موارد به صورت یکبار مصرف اتفاق افتاده است. “آنها اغلب مورد مذاکره قرار می گیرند و گاهی این مذاکرات طولانی و پیچیده است. این واقعاً راهی برای حل مشکلات بسیار محلی و غالباً مختص سایت بوده است. “

وی گفت: “اگر این كاربردهای مختلف را در همان پاكت ساختمان جمع كند ، آنها را قادر می سازد تا به یك مزیت مشاركتی دست یابند ، نتیجه ای بهتر از آنكه هر كدام به تنهایی بتواند به دست آورد.”

فلچر گفت: توسعه اشتراك عمومی و استفاده عمومی عادی نیست زیرا بیشتر سازندگان برای درآمدزایی در تجارت فعالیت می كنند ، اما گاهی اوقات شهر می تواند از منطقه بندی ، مجوزهای ارتفاع و سایر مصوبات استفاده كند تا اقتصاد برای همه مناسب باشد.

وی گفت: “وقتی همه قطعات با هم جمع می شوند جادو است.”

فلچر گفت: “اگر شما كاری دارید كه سازندگان نیاز به تأمل بیشتر در مورد ملك داشته باشند تا بتوانند آنچه را كه می خواهند بسازند ، بسیار عالی خواهد بود.”

برای توسعه دهندگان ، اقتصاد باید منطقی باشد ، هارهای گفت.

درب قرمز ساختمان جداگانه ای از افراد خرده فروشی و مسافرخانه های موجود در سایت است ، اما هر سه طرف در یک بارگیری و برخی از مکانیک های مکانیکی مانند هشدارهای آتش سوزی مشترک هستند.

هارهای گفت: با بالغ شدن صنعت توسعه تورنتو ، توسعه دهندگان در حال درک تأثیر طولانی مدت ساختمانهای خود بر شهر و جامعه هستند.

“برای من این یک عامل محرک بود. این فرصت من برای انجام کاری است که بتوانم به جامعه ای که بخشی از آن هستم و ساختمانهای من بخشی از آن است ، برگردانم. “

درب سرخ سالانه برای 300 تا 400 خانواده پناهگاه فراهم می کند. تنها مشتریانی که قبول نمی کند مردان مجرد هستند.

خانواده هایی که به طور متوسط ​​سه ماه اقامت دارند ، سوئیتی با اتاق خواب و حمام را اشغال می کنند. اگر یک خانواده بزرگ باشد ، می توان سوئیت ها را به اتاق های مجاور باز کرد.

لچفورد گفت که کمک های مالی خصوصی به تجهیزات بخشی از امکانات جدید کمک کرده است.

هارهای گفت که به خاطر می آورد پناهگاه قدیمی کم نور و نهادی بود. وی گفت ، اکنون خانواده های درب سرخ پنجره های بزرگ و اتاق های روشن خواهند داشت.

وی گفت: “ما در سطح کاندو به پایان رسیده ایم.” “کاشی های دستشویی و شیر آب و سینک ظرفشویی ها همان کانکس درب منزل است.”