میسولا، مونت. (AP) – یک قاضی فدرال در حال بررسی این موضوع است که آیا استفاده دولت از مواد بازدارنده آتش هوایی برای مقابله با آتش سوزی های جنگلی را به شدت محدود کند یا خیر، پس از استدلال روز دوشنبه توسط طرفداران محیط زیست که نگران آلودگی آب هستند.

طرح دعوی حقوقی علیه یک گروه حامی محیط زیست در برابر خدمات جنگلی ایالات متحده و دیگران – از جمله شهری در کالیفرنیای شمالی به نام پارادایس، جایی که آتش سوزی در سال 2018 باعث کشته شدن 85 نفر شد – می تواند با نزدیک شدن به فصل آتش سوزی امسال، نحوه مبارزه با آتش سوزی ها را تغییر دهد. هواپیما برای کاهش شعله های آتش، دوغاب قرمز بالقوه سمی را رها می کند.

در جلسه دادگاه روز دوشنبه در میسولا، مونتانا – خانه دودپرش‌های معروف سازمان جنگل‌ها که با چتر به آتش‌سوزی‌های دور افتاده می‌روند – دانا کریستنسن، قاضی ناحیه ایالات متحده گفت که قصد دارد به زودی حکم خود را صادر کند. او گفت که از احتمال فوران آتش سوزی در حالی که پرونده از طریق روند قانونی عبور می کند، آگاه است.

کریستنسن گفت: “من فصل آتش سوزی را در گوشه و کنار جایی در غرب ایالات متحده متصور هستم.”

در طول دو دهه گذشته، آتش‌سوزی‌های جنگلی در سراسر آمریکای شمالی بزرگ‌تر و مخرب‌تر شده‌اند. کارشناسان می گویند تغییرات آب و هوایی، جابجایی مردم به مناطق مستعد آتش سوزی و جنگل های بیش از حد رشد، آتش های بزرگ فاجعه بارتری را ایجاد می کنند که مبارزه با آنها سخت تر است.

اما کارمندان خدمات جنگل برای اخلاق زیست محیطی، گروه مدافع، روز دوشنبه استدلال کردند که با ادامه استفاده از کندگیر بدون انجام اقدامات احتیاطی کافی برای حفاظت از نهرها و رودخانه ها، سازمان جنگل ها قانون آب تمیز فدرال را نادیده می گیرد.

این گروه از دادگاه خواسته است تا دستوری صادر کند که مقامات را از استفاده از مواد عقب انداز هوا تا زمانی که مجوز آلودگی دریافت نمی کنند – که به گفته مقامات سازمان جنگل ها ممکن است سال ها طول بکشد، صادر کند.

در این بین، آژانس می گوید که عقب انداز یک ابزار لازم برای اطفای حریق است و آسیب زیست محیطی ناشی از آتش سوزی می تواند از آلودگی ناشی از بازدارنده هوایی بیشتر باشد.

برای محدود کردن آلودگی به نهرها، مقامات در سال‌های اخیر از انداختن مواد بازدارنده آتش در داخل مناطق حائل در فاصله 300 فوتی (92 متری) آبراه‌ها اجتناب کرده‌اند. بر اساس تصمیم دولت در سال 2011، بازدارنده آتش فقط در داخل مناطقی که به عنوان “مناطق اجتناب” شناخته می شوند، استفاده می شود، زمانی که جان انسان یا امنیت عمومی در معرض خطر باشد و کند کننده بتواند کمک کند.

با این حال، در دهه گذشته بیش از 200 محموله بازدارنده وارد آبراهه ها شده است. مقامات فدرال می گویند که این موقعیت ها معمولاً به اشتباه و در کمتر از 1٪ از هزاران بار در سال رخ می دهد.

اشتراک گذاری: