وقتی دنیس جونز در سال 2018 به جمع 100 زن سیاه پوست موفق کانادایی اضافه شد ، توصیه هایی را به نسل آینده ارائه داد.

جونز گفت: “اجازه ندهید آدرس شما شما را تعریف کند.” “شغل خود را از آنچه دوست دارید انتخاب کنید و بدانید که تغییر درست است. نه یک بلکه پنج شغل برای نسل شما امکان پذیر است. “

جونز با مثال رهبری می شود. او چهره ای نمادین در جامعه کانادایی جامائیکا ، دنیای رگی و صحنه سرگرمی سیاه بود که بسیاری از هنرمندان برتر را تولید و ارتقا داد. او یک الگو ، یک مربی بود. او قهرمان سیاه زندگی تمام زندگی خود را. او به مردم فرصت می داد.

عصر پنجشنبه ، جونز ، 64 ساله ، که با همسرش آلن ، جونز و جونز پروداکشنز را اداره می کرد ، در خانه اش در برامپتون ، در محاصره خانواده ، درگذشت ، پس از تشخیص سرطان مغز در سال گذشته ، باعث کاهش “نیروی” یک انسان شد.

این خبر باعث خراج ادای احترام برای یک “دنباله دار” و “جنگجوی رگی” شد.

در توئیتی از جوایز جونو آمده است: “خداحافظی با یک رهبر نترس ، یک طرفدار پرشور موسیقی سیاه و یک عضو فوق العاده از خانواده # جونوس”. جونز رئیس موسس گروه رگی جونو بود و “ساعتهای بی شماری را صرف ارتقا and و تجلیل از استعدادهای کانادایی کرد.”

روزنامه نگار موسیقی ارول ناظرت در توییتر خود نوشت: “از شنیدن اینكه دنیس جونز ، یكی از خستگی ناپذیرترین طرفداران رگی در این شهر و كشور ، به روح بزرگ آسمان رفته است ، مبهوت و ناراحت شد.” “من انرژی و لبخند و لهجه دوست داشتنی شما را دوست داشتم.”

اریک آلپر ، روزنامه نگار موسیقی ، در توییتر خود نوشت: “او حتی دیوارها را خراب نکرد ، آنها را برای هزاران نفر که ردپای غول پیکر او را می گشودند ، کاملاً شکننده کرد.”

اكسو لوی ، هنرمند مستقر در برامپتون ، جونز را در دهه گذشته “مدیر ، دوست ، مادر و معلم درخشان” خود نامید ، كه طی آن وی 5 جایزه جونو برنده شد و دو جایزه دیگر نامزد شد ، برنده جایزه هری جروم شد و به پیاده روی برامپتون پیوست. لووی در فیس بوک نوشت ، از مشاهیر ، همه تحت “راهنمایی ماهر دنیس”.

جونز با لوی در شرق کانادا و با اتوبوس به ایالات متحده سفر کرد و “بدون هیچ شکایتی ، او آنجا بود ، یک جنگجو” ، “لوی” نوشت. گرچه ، او آخرین باری که در فوریه گذشته در جاده بودند ، تا حدودی ناامید شد و به دانمارک رفت. لوی نوشت: “من هنوز هم می توانم به یاد بیاورم که خانم جونز بعد از نمایش رقصید و مرا به عنوان یک مهمانی مهمانی صدا کرد.”

Kardinal Offishall ، خواننده رپ کانادایی ، در اینستاگرام گفت که هنرمندان به جایی که می رسند می رسند زیرا “روی شانه های GIANTS ایستاده اند” و جونز یکی از آنها بود.

نخست وزیر جاستین ترودو در توییتر جونز را “مدافع باورنکردنی هنر و فرهنگ سیاه و کارائیب” خواند که “کمک زیادی به کشور ما کرد. من و سوفی به اعضای جامعه جامائیکا-کانادا که در غم مرگ او سوگوار هستند پیوستیم و ما عمیقاً به خانواده و دوستانش تسلیت می گوییم. “

طبق ادای احترام نامه ای از اولیویا گرانژ ، وزیر فرهنگ ، جنسیت ، سرگرمی و ورزش جام جهانی فوتبال ، دنیس جونز در 23 آوریل 1956 متولد شد و در پورت آنتونیو ، پورتلند پریش ، در شرق جامائیکا ، جایی که در دبیرستان Titchfield تحصیل کرد ، بزرگ شد.

گرانژ نوشت: “من به نمایندگی از دولت و مردم جامائیکا ، به خانواده وی و دیاسپور جامائیکا در کانادا عشق و دعا می کنم که همچنان در غم از دست دادن او عزاداری می کنند ، اما یاد و میراث او را جشن می گیرند.”

فعالیت سرگرمی جونز در جامائیکا به عنوان بازیگر در چندین تولید صحنه ای آغاز شد. او در دانشگاه ویندزور در رشته ارتباطات تحصیل کرد ، سپس به جامائیکا بازگشت تا از مهارتهای خبری خود در دنیای هنرمندان الهام گرفته از رگی و رگی استفاده کند.

او و آلان که بازیگری و صحنه نیز داشت ، برای همیشه به کانادا نقل مکان کردند و ابتدا در سودبری اقامت گزیدند. جسی ، پسر اول آنها ، در سال 1981 و جریمی ، دومین فرزندشان ، پنج سال بعد آمدند. جونزها در نمایش ها و نمایش های تئاتر مشغول کار بودند ، و آخر هفته به تورنتو سفر می کردند ، جایی که آنها در انجمن کانادایی جامائیکا در Arrow Road مستقر شده بودند ، جسی که اکنون 39 ساله است ، در مصاحبه ای به یاد می آورد.

کنسرت های زنده بعدی بعدی شدند. اگر شما یک هنرمند رگی در حال ظهور بودید ، از محصولات جونز و جونز بهره مند می شدید. وقت بزرگ این شرکت میزبان رویدادهای مهم در سال 1987 و با ظهور Reggae On Yah در سالن بزرگ آغاز شد.

این خانواده سرانجام به اسکاربورو و سپس در سال 1997 به برامپتون نقل مکان کردند و در تمام مدت رشد و تکثیر پروژه ها.

در سال 1993 ، جونز و جونز با Reggaebana آمدند ، که طبق یکی از وب سایت های رویداد آنها ، برای “تزریق رگی” به کارائیبا ایجاد شده است. این جشنواره در ال موکامبو آغاز شد ، به خانه اپرا و سپس به محل انتاریو منتقل شد. اولین جامبانا ، رابطه سالانه خانوادگی فعلی جونز ، در سال 2009 در پارک داونزوی برگزار شد که جمعیتی بالغ بر 45000 نفر را به خود جلب کرد.

جسی ، که به همراه جریمی ، عضو این گروه است ، گفت: “وقتی هیچ نشستی پیدا نشد ، پسران جونز” در بعضی از بزرگترین کنسرتهای رگی و تولیداتی که این کشور دیده بود “زیر میز ، پشت صحنه ، در خواب بودند. تجارت خانوادگی “اینگونه بزرگ شدم. دیدن پدر و مادرم در خواب دیدن و انجام کار طبیعی بود. “

جونز و جونز مانند توتس و The Maytals و درست در سال گذشته ، ستاره رگی جامائیکا ، کافه را به شهر آوردند. جونز با اهدای جوایز جونو مقوله ای متمایز برای رگی تاسیس کرد و به همین دلیل ، این جایزه به عنوان سکوی پرشی برای هنرمندان کانادایی عمل می کند. در سال 1997 ، ستاره جونز را یکی از افراد صحنه سرگرمی تورنتو با نفوذ نامید.

با این حال ، جونز بیش از این چیزها بود.

جسی گفت: جونز “یک نیروی بزرگ بود. من به عنوان یک بچه سیاه پوست محدودیتی نمی دیدم ، زیرا در خانه آنها را نمی دیدم. ما در حال حاضر زمانی هستیم که همه این مطالب در لبه جنبش های رسانه های اجتماعی و شرکت هایی که در حال حاضر مطرح شده اند ، زندگی سیاهان و همه چیزهایی که ما مشاهده می کنیم ، مانند: “ما باید این را بیشتر درک کنیم ، آن را در رادار ما است. و من همه اینها را می گیرم اما مادرم این حرف را تکرار می کرد و زمانی که هیچ کس در این باره صحبت نمی کرد قهرمان آن می شد. “

هر روز سال نو ، جونز خانه خود را به روی دوستان و خانواده خود برای افت تحصیلی باز می کرد. این یک معاشرت سالانه برای دوست پاملا اپلت بود که با جونز از طریق علاقه مشترکشان به مشارکت جامعه آشنا می شد.

اپلت ، اولین زن سیاه پوست کانادایی که به عنوان قاضی دادگاه شهروند خدمت می کرد ، گفت: “او واقعاً در ساخت جامعه دخیل بود.”

جونز عمیقا در انجمن کانادایی جامائیکا و انجمن مشاغل و مشاغل سیاه مشارکت داشت. او از رویدادها استفاده می کرد و در مراسم اهدای جوایز هری جروم تکیه گاه اصلی بود – و در سال 2014 یکی از آنها را دریافت می کرد.

جونز که گاهی اوقات مشغول بود ، بین تعهدات در خانه اپلت رها می شد و چرت می زد. اپلت گفت: “او یک زندگی کامل و یک زندگی پرباری داشت.” “من خاطرات را گرامی خواهم داشت.”

کیلا تامپسون وقتی جونز او را به عنوان دستیار اجرایی استخدام کرد ، استراحت کرد و خیلی زود خود را در حال برنامه ریزی رویداد و میزبانی مشترک یک نمایش رادیویی و بعداً یک بخش تلویزیونی کوتاه مدت با جونز دید.

تامپسون ، 31 ساله ، که حدود 5 سال با جونز کار کرد ، گفت: “او به عنوان رئیس من کار خود را آغاز کرد و این به کسی تبدیل شد که می توانم با آن خانواده تماس بگیرم.” “او به همه فرصتی داد.”

تابستان گذشته تشخیص گلیوبلاستوما انجام شد. جسی گفت که روحیه خوبی داشت ، حتی یک عمل جراحی “دو قدم” برای عمل جراحی انجام داد. مادر او تا ماه آگوست از بیمارستان خارج شد و توانست در جمبانا 2019 شرکت کند ، اتفاقی که برای اولین بار بدون او میخ شد.

وقتی مادر و پسر برای اولین بار در جشنواره در میدان باغ برامپتون به یکدیگر چشم دوختند ، جونز از جسی س aالی داشت: “آیا شما ایستاده اید؟” این روش او برای پرسیدن این بود که آیا نوزادانش برای اجرای نمایش کودک خود آماده هستند. و آنها بودند. جسی گفت: “پس ما هر دو گریه کردیم.”

جسی گفت ، هرچه زمان او کوتاهتر می شد ، کارگران مراقبت و مراقبت در منزل و پسرش جرمی در کنار او ثابت بودند.

جسی گفت: “همانطور که غصه می خورم ، و همچنان غصه می خورم ، و اشک می ریختم و اشک می ریختم ، احساس می کنم واقعاً خوشبخت هستم ، مرد ، که قادر به گفتن این مادر من هستم.”

“برای بزرگ شدن در اطراف آن حضور ، شما فقط اعتقاد دارید که همه چیز ممکن است ، هر روز اتفاق می افتد و من برای همیشه از آن ممنونم ، زیرا فکر می کنم این مهمترین چیزی است که می توانید به کسی بدهید ، امید و اعتقاد به خود. مادرم این کار را برای ما در خانه انجام داد ، اما همچنین همانطور که من هر روز با این توییت ها و مطالب اجتماعی می بینم ، به نظر می رسید که او برای بسیاری از افراد نیز این کار را انجام داده است. “

از جونز همسر ، آلان ، پسران جسی و جریمی ، مادر لوئیز اوتس ، خواهر دیوان اوتس و برادرش گری اوتس جان سالم به در بردند. در زمان های عادی ، یک ارسال شدید صورت می گرفت. در زمان انتشار ، خانواده در حال نهایی کردن برنامه های تدفین بودند.