لینکلن، نب. (AP) – مجلس قانونگذاری نبراسکا مدتهاست که به عنوان تنها مجلس قانونگذاری و غیرحزبی در این کشور، به عنوان نمونه ای از همگانی بودن و عملکرد خود افتخار می کند.
اما پس از یک جلسه شرورانه در سال 2023 که در آن بدنه 49 قانونگذار به طرز آشتی ناپذیری از هم جدا شد، مجلس ایالتی نبراسکا شروع به بازتاب اختلافات گسترده و ملی کرد.
تندی به‌طور کامل نمایان شد، زیرا تعداد معدودی از قانونگذاران مترقی در اعتراض به لایحه‌ای که کودکان تراجنسیتی را هدف قرار می‌دهد، تقریباً همه لایحه‌هایی را که برای بحث مطرح می‌شد – حماسی اجرا کردند. این فیلیباستر توجه رسانه ملی را به خود جلب کرد و شکاف عمیق قانونگذاران را بر سر ایدئولوژی سیاسی – که از طریق فریاد زدن، ناسزا گفتن، گریه و امتناع برخی حتی از صحبت با سایر قانونگذاران ابراز می شد، آشکار کرد.
پاتریک اودانل، که به مدت 45 سال به عنوان منشی مجلس قانونگذاری نبراسکا تا زمان بازنشستگی خود در دسامبر خدمت کرد، گفت: “من هرگز چیزی نزدیک به آنچه امسال شاهد بودیم ندیدم.” این بدترین جلسه قانونگذاری بود که ما داشته ایم. این فقط یک حیوان کاملاً متفاوت است.»
در حالی که به طور رسمی غیرحزبی هستند، همه اعضای قانونگذار به عنوان جمهوری خواه، دموکرات یا مستقل ثبت شده اند. جمهوری خواهان با 32 کرسی اکثریت قدرتمندی را در اختیار دارند، اما برای اینکه بتوانند از بین بروند به 33 رأی نیاز دارند – حاشیه کمی که باعث شده جمهوری خواهان در سال های اخیر قادر به تصویب قوانین امضایی مانند ممنوعیت تقریباً کامل سقط جنین در سال گذشته و یک لایحه نباشند. اجازه دادن به مردم برای حمل اسلحه های مخفی بدون مجوز.
ناامیدی از این ضررها باعث شد محافظه کاران این جلسه را با حرکات تهاجمی باز کنند تا کنترل بیشتری بر حکومت ایالتی که دهه ها بر آن تسلط داشته اند اعمال کنند. آنها هنجارها را برای وزن دادن به کمیته های قانونگذاری، که تعیین می کنند در مورد چه لوایحی توسط قوه مقننه کامل مورد بحث و بررسی قرار می گیرند، تحمیل کردند. آنها این کار را با حذف قانونگذاران میانه‌رو و مترقی از کمیته‌های کلیدی و جایگزینی آنها با کمیته‌های محافظه‌کارتر انجام دادند، رویه‌ای که از آن به عنوان «ترک و بسته‌بندی» یاد می‌شود.
سپس لایحه سلامت ترنس ها توسط کاتلین کاوت، سناتور اوماها مطرح شد، که ترس های راست افراطی مبنی بر دستکاری کودکان را طوطی وار مطرح کرد و افزایش تعداد نوجوانان ترنسجندر را “یک سرایت اجتماعی” خواند.
ماچائلا کاوانا، سناتور اوماها که خشمگین شده بود، هشدار داد که در صورت پیشرفت کاوت، همه لایحه‌ها را لغو خواهد کرد و اعلام کرد که “جلسه را به خاطر این لایحه به کلی خواهد سوزاند.” محافظه کاران عقب نشینی کردند و نه تنها این لایحه را پیش بردند، بلکه آن را اصلاح کردند تا یک ممنوعیت 12 هفته ای سقط جنین را اضافه کنند، پس از موج محافظه کارانه در سراسر کشور از لایحه هایی که سقط جنین و حقوق تراجنسیتی ها را هدف قرار می دهد. این لایحه ترکیبی در اواخر ماه مارس توسط فرماندار جمهوریخواه جیم پیلن به تصویب رسید و به قانون تبدیل شد.
نمایشی که در این جلسه 90 روزه برگزار شد برای ناظران دیرینه ایالت شوکه کننده بود. مگان هانت، سناتور اوماها، یک قانونگذار با گرایش چپ که در اواسط جلسه حزب دمکرات گریخت تا به عنوان یک مستقل ثبت نام کند، در یک سخنرانی شخصی بر روی زمین فاش کرد که فرزند 13 ساله اش ترنسجندر است. او از نمایندگان مجلس درخواست کرد که حق مراقبت از فرزندش را از او یا پزشکان سلب نکنند.
درخواست او با یک شکایت رسمی اخلاقی که توسط یک فعال راست افراطی علیه او ثبت شد، مواجه شد و ادعا کرد که او تضاد منافع دارد زیرا فرزندش ترنس است. این شکایت روز جمعه به عنوان بی اساس رد شد.
ناامیدی باعث شد که هانت و کاوانا اغلب با عصبانیت به قانونگذاران محافظه‌کار که همچنان به محدود کردن دسترسی ساکنان به مراقبت‌های تایید کننده جنسیت رای می‌دادند، و همچنین اقداماتی برای سلب حق سقط جنین، کاهش قوانین اسلحه و هدایت پول عمومی به بورسیه تحصیلی برای شهریه مدارس خصوصی رای می‌دادند. هانت دیگر قانونگذاران را «آشغال» خواند و در ساختمان ایالتی به آنها هشدار داد که با او صحبت نکنند و افزود: «من تو را دوست ندارم».
کاوانو جسد را “از نظر اخلاقی ورشکسته” خواند و گفت که مشتاقانه منتظر زمانی است که “دیگر مجبور نباشم با بسیاری از شما خدمت کنم.”
برخی از قانونگذاران محافظه‌کار نیز به نوبه‌ی خود مخالفت کردند. سناتور جولی اسلاما خواستار توهین کاوانو به خاطر اظهاراتی شد که لایحه ترنس ها را با نسل کشی مقایسه می کند.
برخی دیگر از زبان نژادپرستانه و افراطی در طول بحث بر سر محدود کردن سقط جنین استفاده کردند. سناتور استیو اردمن ابراز تاسف کرد که از زمان قانونی شدن سقط جنین در سال 1973، جمعیت نبراسکا افزایش نیافته است “به جز آن دسته از خارجی هایی که به اینجا نقل مکان کرده اند یا پناهندگانی که در اینجا قرار گرفته اند… زیرا ما 200000 نفر را کشته ایم.” سناتور استیو هالوران استدلال کرد که قانونی کردن سقط جنین در ایالات متحده ریشه در انتخاب زنان ندارد، بلکه در طرحی برای “کشتن نژاد سیاه” ریشه دارد.
حتی میانه‌روها و صلح‌جویان نیز در تیراندازی پارتیزانی گرفتار شدند. سناتور جان آرک، در اولین سالی که به عنوان رئیس مجلس قانونگذاری حضور داشت، بارها در طول مناظره به آرامش دعوت کرد و به شدت از سوی هر دو طرف مورد انتقاد قرار گرفت. ترقی خواهان او را متهم کردند که از جمهوری خواهان حمایت می کند، زیرا او به دنبال چالش های بی سابقه بود. محافظه کاران او را به دلیل امتناع از تغییر قوانین مناظره در اواسط جلسه سرکوب کردند تا این موضوع را قطع کند.
اودانل گفت که این مشکل چند لایه است و از حزب‌گرایی ملی و بودجه‌های کلان کمپین شروع می‌شود که به سیاست دولت نفوذ کرده است. او همچنین به محدودیت‌هایی اشاره کرد که در سال 2006 تصویب شد که قانونگذاران ایالتی را از خدمت بیش از هشت سال متوالی باز می‌دارد. او گفت که این به قانونگذاران زمان کافی برای یادگیری چگونگی توسعه برنامه های بلندمدت یا مذاکره مصالحه نمی دهد.
اودانل گفت: «آنچه که اکنون داریم، یک قانونگذاری ناآگاه و بی‌روشن است. «قانونگذاران قبلاً با یکدیگر آشنا می شدند و واقعاً با یکدیگر صحبت می کردند. این منجر به مناظره ای شد که در گذشته آرا را تغییر می داد. اما می ترسم که از بین رفته باشد. چیزی که الان دارید افرادی هستند که قبل از اینکه روی زمین بیایند با آگاهی از نحوه رای دادن ظاهر می شوند. و این قانونگذاری نیست.»
یک استثنای قابل توجه زمانی رخ داد که سناتور جمهوری خواه مرو ریپه، مدیر سابق بیمارستان 80 ساله، نظر خود را در مورد ممنوعیت سقط جنین در حدود شش هفته بارداری تغییر داد. او ابتدا لایحه را امضا کرده بود، اما پس از اینکه تصمیم گرفت ممنوعیت بسیار شدید است، از رای دادن خودداری کرد. بدون رأی او، این لایحه رای کافی برای پیشبرد نداشت. او بعداً به ممنوعیت 12 هفته ای که تصویب شد رأی مثبت داد.
در پاسخ، او از طرف حامیان ضد سقط جنین که او را «شیطانی» و «شیطان خالص» نامیدند، تهدید شد. برعکس، بسیاری از حامیان حقوق سقط جنین با عصبانیت او را به خاطر حمایت از ممنوعیت 12 هفته ای سرزنش کردند.
ریپه در پاسخ به سوالی درباره واکنش منفی گفت: “گاهی اوقات راهی برای برنده شدن در این زمینه وجود ندارد.” امیدوارم سال آینده بهتر عمل کنیم و از خشم و درام هایی که امسال دیدیم دوری کنیم.
به مکالمه بپیوندید
