نیویورک – شایستگی بازگشت است.

رئیس جمهور منتخب جو بایدن هنگام انجام اولین موج انتخاب کابینه و انتخاب کارمندان کاخ سفید ، با داشتن حق بیمه به تجربه و مهارت دولت ، جایزه خود را حفظ می کند تا قدرت ستاره را حفظ کند ، زیرا او به دنبال بازسازی دیوان سالاری فدرال فرسوده و ضعیف است.

بایدن با نگاهی تا حدی به انتخاب افرادی که ممکن است مجبور به درخواست تأیید از سنا تحت کنترل جمهوریخواهان باشند ، انتخاب حرفه ای های واجد شرایط را در اولویت قرار داده و از نام های پر زرق و برق پرهیز کرده است. حتی قابل تشخیص ترین انتخاب – جان کری – فاقد نمایشی است که دوران ترامپ را تعریف کرده است.

در تضاد شدید با دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریکا ، که آشکارا نسبت به دولتی که وی رهبری می کرد بی اعتماد بود ، بایدن اعتقاد خود را به دیوان سالاری نشان داد که در حدود پنج دهه حضور وی در واشنگتن به وجود آمد. او با هدف آگاهانه برای ایجاد حس شایستگی وظیفه شناس و حتی خسته کننده ، استخدام کرده است.

بایدن در اطراف خود با دستیاران قدیمی و پیشکسوتان دولت اوباما ، که بسیاری از آنها سالهاست با هم کار کرده اند ، تیمی از متخصصین حرفه ای را با رزومه های پراکنده و کمی نیاز به منحنی یادگیری ارائه داده است.

بایدن روز سه شنبه هنگام رونمایی از تیم امنیت ملی خود گفت: “در مجموع ، این تیم برخی از تعیین کننده ترین دستاوردهای امنیت ملی و دیپلماتیک را در حافظه اخیر به دست آورده است – این کار با تجربه چندین دهه همکاری با شرکای ما امکان پذیر شده است.”

“تجربه” در واقع سکه قلمرو تیم در حال رشد بایدن است.

انتخاب او برای وزیر خارجه ، آنتونی بلینکن ، سال ها برای بایدن در مجلس سنا کار کرد و پست های معاون وزیر خارجه و معاون مشاور امنیت ملی را بر عهده داشت. انتخاب وی برای مشاور امنیت ملی ، جیک سالیوان ، معاون آن پست در زمان رئیس جمهور باراک اوباما بود. جانت یلن ، نامزد وی برای وزیر خزانه داری ، رئیس فدرال رزرو و رئیس شورای مشاوران اقتصادی کاخ سفید بود. رئیس ستاد ورودی کاخ سفید وی ، ران کلین ، رئیس ستاد دو معاون رئیس جمهور – شخص ال گور و بایدن – و سزار ابولا در دولت اوباما بود.

و کری ، گزینه بایدن برای پر کردن پست تازه ایجاد شده در انتخابات ریاست جمهوری ، سناتور طولانی مدت آمریكا و نامزد انتخابات ریاست جمهوری حزب وی در سال 2004 قبل از خدمت به عنوان وزیر امور خارجه بود.

دریادار بازنشسته نیروی دریایی جیمز استاوریدیس ، فرمانده عالی متحد سابق ناتو در اروپا ، که با بسیاری از تیم جدید بایدن کار کرده است ، گفت: “تیم توانایی و تجربه را به دست می آورد ، که دو چیز جداگانه اما کاملاً در هم آمیخته است.” “نمایندگانی وجود دارند که در نقش های کامل فعالیت می کنند ، دستانی فصلی که به کار خود برمی گردند. آنها تمایل به آرامش و مرکزیت دارند و همه آنها بر سر توپ جنگ نخواهند کرد. “

استاوریدیس گفت: “آنها همتایان خود را در خارج از کشور می شناسند و می دانند با چه کسی باید تلفن را برداشته و تماس بگیرند.” “این رویکرد کاملاً متفاوتی از آنچه در مورد تیم ترامپ دیدیم است – و من مردد هستم که این تیم را تیم بخوانم زیرا آنها همه اینها را با هم خوب کار نکردند.”

چهار سال پیش ، مدعیان پست های کابینه از طریق لابی طلاکاری شده برج ترامپ ، آسمان خراش منهتن رئیس جمهور منتخب ، با دید کامل خبرنگاران و دوربین های تلویزیونی رد می شدند. نامزدها به طور علنی برای پست ها شوخی می کردند ، دستیاران ترامپ در رسانه ها به نوبه خود با چاقو می زدند ، و رئیس جمهور جدید حتی یک رقیب وزیر خارجه ، میت رامنی ، را برای شام برای یک ممیزی عمومی و در نهایت ناموفق بیرون برد.

برعکس ، فرایند استخدام بایدن در پشت درهای بسته یا به دلیل نگرانی برای شیوع همه گیر ، از طریق زوم و از طریق تلفن انجام شده است. درز اطلاعات به خبرنگاران اندک بوده است. و عموم مردم فقط اولین نگاه اجمالی به انتخاب های بایدن را وقتی متوجه شدند که صحنه های خود را با فاصله از هم و ماسک بر روی صحنه دلاور قرار دادند.

تغییر دیگر کمبود آشکار ادای احترام کارمندان در مورد رئیس آنها بود ، تفاوت قابل توجهی در احترامات طولانی مدت و درخشان رئیس جمهور که برای تعیین هر جلسه کابینه ترامپ وجود داشت. همچنین متفاوت: هیچ کس که در کنار بایدن ایستاده بود ، یکی از اعضای خانواده یا همسر وی نبود.

استیو راتنر ، مشاور اقتصادی سابق اوباما ، گفت: “تضاد بین گزینه های بایدن و انتخاب های ترامپ مانند شب و روز است: انتخاب های بایدن توانایی ، معقول بودن و بازی خوب در جعبه شن و ماسه را دارند.” “بایدن افرادی را که دهه ها است می شناسد ترجیح می دهد. ترامپ رکس تیلرسون را انتخاب کرد زیرا فکر می کرد او مانند وزیر امور خارجه به نظر می رسد. “

خطراتی وجود دارد. بسیاری از دموکراتهای مترقی به دنبال بازگشت ساده به سالهای اوباما نیستند ، شرایطی که بسیاری از چپها از سرعت کند تغییرات ناامید شدند.

جمهوریخواهان نیز تحت تأثیر استخدام های بایدن نیستند.

مارکو روبیو ، سناتور فلوریدا ، که ممکن است در سال 2024 بار دیگر کاخ سفید را جستجو کند ، در توییتر نوشت: “کابینه بایدن به مدارس Ivy League رفت ، رزومه های خوبی داشته ، در همه کنفرانس ها شرکت کرده و مراقب ادب و نظم سقوط آمریکا خواهد بود.”

روند استخدام خود ترامپ با هرج و مرج ساخت خودش محاصره شد. او مرد مسئول انتقال خود را – فرماندار سابق نیوجرسی کریس کریستی – و بیش از 30 عضو هیئت مدیره کریستی را به نفع برنامه کارکنان بر اساس روده ، توصیه های خانواده و ، بله ، با اعتراف خود ، که مستقیم به نظر می رسید ، آماده کرده بود. خارج از ریخته گری مرکزی

یک بار که او به مقام رسید این هیاهو به پایان نرسید.

در حالی که برخی از گزینه های او گزینه های استقرار بود ، مانند ژنرال دریایی جیمز ماتیس برای اداره پنتاگون ، اکثر آنها از دنیای شرکت ها مانند تیلرسون در ایالت و استیو مانوچین در خزانه داری خارج شدند – در حالی که مشاور ارشد وی استیو بانون اعلام کرد که می خواهد نظارت کند “نابودی دولت اداری.”

ترامپ کارمندان ارشد و کابینه خود را بیش از سایر اسلاف مدرن تشکیل می داد – اولین مشاور امنیت ملی وی ، مایکل فلین ، یک ماه دوام نیاورد – و پس از آغاز تحقیقات در مورد اینکه آیا مبارزات انتخاباتی وی ارتباطی دارد یا خیر ، جنگ غیررسمی را علیه دیوان سالاری فدرال اعلام کرد. به روسیه

عمیقا مشکوک به آنچه او “دولت عمیق” دانست ، ترامپ اجازه داد تعداد زیادی از جای خالی در سراسر آژانس های فدرال پر شود ، مقاماتی را که به نظر آنها وفادار نیست ، اخلاص داد ، درگیری با کارکنان خود را تشویق کرد و با حملات عمومی بی وقفه سعی در تضعیف آمریکایی ها داشت ایمان به نهادهای دولت خودشان.

___

یادداشت سردبیر – جاناتان لمیر از سال 2013 کاخ سفید و سیاست های ملی را برای آسوشیتدپرس پوشش داده است.

___

Lemire را در توییتر در دنبال کنید http://twitter.com/@JonLemire