خرس گریزلی 454 کیلوگرمی باغ وحش تورنتو و سامسون ساکن قدیمی باغ وحش تورنتو در اوایل صبح چهارشنبه توسط کارکنان باغ وحش و حافظان دانش بومی خداحافظی کردند.

مدیر عامل باغ وحش تورنتو، دولف دی جونگ، گفت که گریزلی 25 ساله که دوشنبه گذشته به صورت انسانی کشته شد، نمادی در باغ وحش بوده و روابط قوی با تیم خود ایجاد کرده است که اکنون با از دست دادن او دوران سختی را سپری می کنند.

دی جونگ گفت: «سامسون که به عنوان یک خرس نجات وارد شد، حیوانی بود که واقعاً قلب و ذهن مردم را تسخیر کرد. “اگر به هجوم عشق در رسانه های اجتماعی نگاه کنید، واقعاً واضح است که او یکی از آن حیوانات کانادایی است که واقعاً مترادف با سایت ما است.”

او افزود که تیم سامسون از او به عنوان یک خرس ملایم و کنجکاو یاد می کند که باهوش بود و انگیزه یادگیری رفتارهای جدید را داشت.

سامسون یکی از ساکنان باغ وحش از سپتامبر 1998 در آلاسکا در حال سرگردانی بدون مادرش و سوء تغذیه پیدا شد. او در شش ماهگی وارد باغ وحش تورنتو شد و شینتای، یک خرس گریزلی ماده در سال 1999 به او پیوست.

سامسون به دلیل سن بالا دچار مشکلات سلامتی نسبتاً جدی شده بود – از جمله آرتریت پیشرونده در لگن و زانو. او چند هفته پیش از خواب زمستانی بیدار شد و دکتر نیک مسترز، مدیر بهداشت حیات وحش باغ وحش تورنتو، گفت که سامسون دوباره دوران سختی را سپری می کند.

مسترز گفت: «برخلاف سال‌های گذشته که شاید برای چند هفته کمی سفت و دردناک بود، اما خوب برای تسکین درد، ما فقط نتوانستیم او را به روشی که دوست داریم دوباره به حرکت در آوریم.»

مسترز گفت که سامسون معمولاً در بیرون از خانه بود و محیط خود را کاوش می کرد، اما در عوض ساکت بود و “آنقدر نمی خواست حرکت کند.”

او افزود که تصمیم برای مرگ سامسون دشوار بود و نگهبانان او اطمینان داشتند که او تا حد امکان راحت باشد. در آخرین روز زندگی، گریزلی بزرگ توجه زیادی را به خود جلب کرد و خوراکی‌های خاصی از جمله هندوانه، ماهی قزل آلا، انواع توت‌ها و خوراک مورد علاقه‌اش: عسل را به خود جلب کرد. سامسون پس از لذت بردن از چیزهای خوب، داوطلبانه لگن و شانه خود را برای آخرین تزریق بیهوشی از تیم دامپزشکی خود ارائه کرد – روتینی که او در بیشتر عمرش روزانه انجام می داد.

خداحافظی حافظان دانش بومی برای سامسون به روح او و اهمیت فرهنگی خرس ها برای مردم بومی ارج نهاد.

جنیفر فرانکز، مدیر روابط بومیان، گفت که این مراسم – بر اساس آموزه‌های آنیشنابه و تسیمشیان، با استفاده از داروهای مختلف، مراسم پیپ و آهنگ‌ها، طبق یک انتشار رسانه‌ای – فرصتی برای شرکای بومی بود تا سامسون را نزد اجدادش بازگردانند.

فرانک اضافه کرد که داشتن نمایندگی بومی از جوامعی که خرس های گریزلی در این مراسم حضور دارند بسیار مهم است. انتشار رسانه ای از باغ وحش اضافه کرد که حافظان دانش در طی مراسم به اشتراک گذاشتند که این خداحافظی با سامسون نیست بلکه یک جدایی موقت است زیرا “ما او را در طرف دیگر خواهیم دید.”

فرانکس افزود: “این واقعاً مراسمی بود که سامسون را جشن می گرفت، اما از کارکنان نیز حمایت می کرد، با روند سوگواری که برای آنها بسته شد و از این طریق صبح بسیار شفابخش برای همه بود.”

اشتراک گذاری: