به گفته سه کارشناس برنامه ریزی شهری ، تجدید نظر در مورد مرکز راجرز فرصتی برای جسورانه و پرداختن به مسائل عدالت است که در تورنتو وجود دارد.

در بازسازی پیشنهادی ورزشگاه گنبد تخریب شده و در نصف اندازه بازسازی شده است ، بقیه زمین به برجهای مسکونی ، ساختمانهای اداری ، فروشگاهها و فضای عمومی اختصاص یافته است.

برنامه های پیشروی به دلیل بیماری همه گیر COVID-19 متوقف شده است و اجاره نامه ساختمان که در سال 2088 منقضی می شود ، همچنان فعال است.

برخلاف ساختار اولیه ، توسعه مجدد شامل استفاده از بودجه عمومی نیست.

لیزا روچون ، بنیانگذار اندیشکده Citylab ، مستقر در تورنتو ، گفت: “این باعث تأسف است که ما کارهای عظیم را کاهش داده و به طور گسترده در جمع آوری زباله ها کمک می کنیم.” “اما بیایید بگوییم که قدرتهایی که در نهایت (استادیوم) را از بین می برند – من فکر می کنم این یک فرصت طلایی باورنکردنی است که اساساً بازنگری کنیم چه کسی می تواند دیدگاه جدید را ایجاد کند.”

روچون گفت که این بینایی نباید فقط به گروه کوچکی محدود شود. “این واقعاً باید به روی صداها و ایده هایی که تغییر الگو هستند باز شود.”

وی گفت که با توجه به تأثیرات زیست محیطی گسترده تخریب ساختار موجود ، هر توسعه ای باید متمرکز بر محیط زیست و سبز باشد. در همین حال ، روچون گفت که هر تصور جدیدی از فضا باید معطوف به بازگرداندن منطقه ای عمدتا بتونی به زمین باشد.

روچون گفت: ایجاد یک باغ یا باغ های خوراکی در این نزدیکی فرصتی برای پس دادن غذا به جوامعی است که به بانک های غذایی وابسته هستند و محصولات تازه را در ماه های تابستان و پاییز ارائه می دهند.

معصومه علی ، یک برنامه ریز شهری مستقر در تورنتو ، گفت: تصور مجدد فضا فرصتی برای “رادیکال” بودن نحوه برخورد شهر با طراحی شهری و استفاده از فضا است.

علی اشاره می کند ، منطقه اطراف راجرز مرکزی است. “این برای بسیاری از افراد مختلف بسیار در دسترس است که اگر ما در این زمینه کار درستی انجام دهیم ، به عنوان برنامه ریزان و سیاستمداران و سیاست گذاران … اگر ما صدای خود و پشتیبانی خود را از اتفاقی شگفت آور در اینجا اتفاق بیاندازیم ، من فکر می کنم ما واقعاً می توانیم تأثیر پایدار در شهر ایجاد کنید. “

در حالی که وی اذعان می کند دیدن ناپدید شدن استادیوم از جای خود در آسمان شهر ممکن است صدمه ببیند ، علی می گوید که همه گیری ها موضوعاتی را که در این شهر وجود دارد روشن کرده است: نابرابری مسکن و غذا و از دست دادن هنر و فرهنگ. “ما یک فرصت شگفت انگیز برای پرداختن به این موارد با یک پروژه عظیم در این مقیاس داریم.”

او تصور می کند که در فضا با مسکن ارزان قیمت و نهادهای فرهنگی جدید در خط مقدم تجدید نظر کنید. علی گفت: “نهادهای مهم فرهنگی در معرض خطر هستند.” “مکان های کنسرت و میله های نمادین و این نوع مکان ها در حال تعطیل شدن هستند.”

ژیکسی ژوانگ ، دانشیار دانشکده برنامه ریزی شهری و منطقه ای رایرسون ، می گوید که این توسعه در یک مکان عالی وجود دارد و در نتیجه ، شهر باید در بینش فضا حرف بزرگی بزند.

ژوانگ گفت: “اگر با توجه به اسکله اطراف آن ، مجاورت با همه امکانات عمومی و مکانهای توریستی در مورد کاربردهای ایده آل آن فضا می پرسیدید … باید چیزی باشد (که به زمین بازگردد).” “این بخشی از فضای عمومی است و توسط توسعه دهندگان خصوصی توسعه می یابد. بنابراین آیا شهر می تواند برخی از مزایای جامعه را کنترل کند؟ “

ژوانگ یادآور می شود ، مرکز شهر فاقد فضاهای عمومی با کیفیت ، مراکز اجتماعی و امکانات رفاهی است ، شکافی که می تواند از طریق توسعه ایجاد شود. وی گفت: “باید آن م publicلفه عمومی متصل به توسعه خصوصی باشد.”

“این فقط در مورد … آوردن آپارتمانهای لوکس و جذب سرمایه گذاران نیست … من فکر می کنم که این شهر باید حرف بیشتری برای گفتن داشته باشد.”

هر سه متخصص ستاره با آنها صحبت كردند كه مشورت با سیاه ، بومی و افراد از جوامع رنگی مهم است اگر رویكرد به فضا عادلانه و پایدار باشد.

علی گفت: “سیاه پوستان ، افراد بومی و رنگین پوستان کاملاً باید حرفی برای گفتن داشته باشند تا بتوانند چیزی واقعاً برای همه تورنتو ایجاد کنند.”

علی می گوید ، این استادیوم به دلیل موقعیت مکانی خود ، گروههای بیشتری را به خدمت می گیرد تا فقط کسانی که در این نزدیکی زندگی می کنند. “این فرصتی است که می تواند همه را به میز بفرستد ، در حالی که صداهایی را که معمولاً از طریق این نوع فرآیندها شنیده نمی شوند ، بلند می کند.”

جنا مون گزارشگر خبر فوری ستاره است و در تورنتو مستقر است. او را در توییتر دنبال کنید: _jennamoon