اخیراً، در پانل پادکست Star This Matters از ستون نویسان، از همکارم Shawn Micallef خواستم که وضعیت این انتخابات را در یک جمله خلاصه کند: “شهر شکسته، باید درستش کنم.”

ما در پانل سری تکان دادیم، و شرط می‌بندم که تعدادی از شما نیز هستند. لیست مشکلات انباشته شده کاملاً شناخته شده است و به نظر می رسد که سر به فلک کشیده است: اجاره بها بسیار بالاست، جاده ها مسدود و چاله است، خدمات حمل و نقل در حال قطع است، چیزهایی مانند سطل های زباله و ستون های خیابان در حال فرو ریختن هستند، ترس از جنایت است. از این گذشته، افراد بی خانمان در پارک ها می خوابند زیرا در پناهگاه ها جایی وجود ندارد و قیمت غذا از پشت بام است. فقط برای شروع جدای از افتتاحیه های اولیه سرویس بهداشتی پارک، از زمانی که در کمپین انتخاباتی پاییز پرسیدم «تورنتو، آیا ما نمی توانیم بهتر عمل کنیم؟»، تصویر هیچ گلگون تر نشد.

اما نکته اینجاست: من فکر می کنم ما می توانیم بهتر عمل کنیم. ما باید آن را درست کنیم، اما هنوز به نظر من قابل دستیابی است. با وجود تمام مشکلات واقعی که با آن روبرو هستیم، تورنتو مکانی نسبتاً عالی برای زندگی است.

اکنون نیاز به تکرار آن را احساس می‌کنم، زیرا از گوشه‌های مختلف سیاسی – در چپ و راست – صحبت‌هایی می‌شنوم که به نظر می‌رسد شهر به یک جهنم غیرقابل سکونت تبدیل شده است. و برای اکثر ما، بیشتر اوقات، اینطور نیست.

من به صفحه اولی اخیر تورنتو سان فکر می کنم که فریاد می زند “تورنتو در حال فساد و جنایاتیا افرادی در رسانه های اجتماعی که در مورد یونگ و دونداس صحبت می کنند، گویی جایی است که می ترسید وسط روز بدون سلاح از آن عبور کنید. و همچنین به افرادی فکر می کنم که فریاد می زنند که چگونه آنها نمی توانند صبر کنند تا از اینجا نقل مکان کنند، زیرا داگ فورد شهر را ویران کرده است، یا کاهش TTC چگونه باعث شده است. نابود سرویس حمل و نقل یا هرکسی که در مورد ترافیک صحبت می کند – و شهر ما واقعاً بد است – گویی تقریباً هر شهر بزرگ پر رونق و در حال رشد مکان وحشتناکی برای رانندگی نیست.

تورنتو، علی‌رغم برخی حوادث غم‌انگیز و ترسناک اخیر، هنوز بسیار امن‌تر از سایر شهرهای بزرگ آمریکای شمالی است (شیکاگو در آخر هفته گذشته بیشتر از ما امسال قتل با اسلحه داشت) و بسیار امن‌تر از بسیاری از شهرهای کوچک کانادا ( همانطور که با شاخص شدت جرم سنجیده می شود، تورنتو بسیار امن تر از مکان هایی مانند ویکتوریا، ساسکاتون و کورنوال است و میزان قتل کمتر از نصف مکان هایی مانند رجینا و ادمونتون است. قتل ها در سال جاری نسبت به سال گذشته 30 درصد کاهش یافته است، تیراندازی ها به طرز چشمگیری کاهش یافته است، و حتی مرگ های ناشی از ضربات چاقو نیز با این رقم در سال های 2019 و 2021 مطابقت دارد.

خدمات حمل و نقل ما می تواند ناامید کننده باشد (و اخیراً از کاهش خدمات و افزایش کرایه ها رنج برده است)، اما نسبت به سایر کشورهای آمریکای شمالی راهی مناسب تر برای رفت و آمد باقی می ماند. ما پارک‌های شگفت‌انگیز، مناظر خیابانی پر جنب و جوش، شبکه‌ای از سازمان‌های اجتماعی شگفت‌انگیز، اقتصادی که مشاغل خوب زیادی را فراهم می‌کند، و رستوران‌هایی داریم که طیف شگفت‌انگیزی از غذاهای عالی را ارائه می‌دهند. سیستم مراقبت های بهداشتی به کار زیادی نیاز دارد، اما بیمه هنوز هم جهانی است. ما هنوز مسائل تبعیض زیادی داریم که باید به آنها رسیدگی کنیم، اما تماشای قوانین ایالات آمریکا علیه افراد LGBTQ شما را خوشحال می کند که به جای حضور در اینجا هستید. و غیره.

نکته این نیست که در تورنتو اوضاع هلویی است و ما باید از ناله کردن دست برداریم. نکته این است که گاهی اوقات سعی کنید حس دیدگاه را حفظ کنید.

اگر مچ پای شما صدمه دیده است، منطقی است که بررسی کنید که آیا رگ به رگ شده یا شکسته است، و سپس راه مناسب برای استراحت یا تنظیم آسیب را پیدا کنید تا بتوانید بهبود پیدا کنید. شروع به فریاد زدن مبنی بر پوسیده شدن ساق پا و عجله برای قطع کردن آن از بدنتان مفید نیست. اگر نشتی در سقف شما وجود دارد، به جای نادیده گرفتن آن، باید آن را تعمیر کنید – و حتی ممکن است برای انجام این کار لازم باشد سقف در حالی که دوباره آن را ببندید – اما این فرصتی نیست که خانه را آزمایشی ناموفق بنامید و آن را به زمین بسوزانید.

ترفند این است که مشکلات را همان طور که هستند ببینیم و به درستی به آنها رسیدگی کنیم تا بدتر نشوند. دانستن اینکه بحران چیست و قبل از تبدیل شدن به بحران چه چیزی باید اصلاح شود.

یکی از موارد اضطراری مشروع در این شهر مقرون به صرفه بودن مسکن است. این یک چیز است که در واقع این شهر را برای برخی از مردم غیر قابل سکونت می کند – به معنای واقعی کلمه، آنها نمی توانند در شهر ساکن شوند زیرا نمی توانند مکانی برای زندگی بخرند – و این دلیل بسیاری از مشکلات دیگر ما است.

بی خانمانی عمدتاً ناشی از مسکن گران است، و سپس منجر به رنج برای کسانی که در خیابان هستند، به بحران های بهداشت روانی بیشتر در ملاء عام، به علائم چیزهایی مانند اعتیاد به مواد مخدر در محله ها، و به ترس ها و ناراحتی های عمومی منجر می شود. مردمی که در پارک ها و واگن های مترو خشن می خوابند. هزینه‌های مسکن همچنین عامل بسیاری از مشکلات دیگر برای بسیاری دیگر از تورنتونی‌ها است: اگر اجاره بها کل چک حقوق شما را می‌خورد، هزینه‌های غذا و فقدان برنامه‌های اجتماعی مقرون‌به‌صرفه‌تر ضربه می‌زند. اگر نمی توانید در نزدیکی محل کار خود زندگی کنید، ممکن است مدت بیشتری در ترافیک بنشینید در حالی که خودتان خیابان ها را مسدود کرده اید. اگر نگرانی در مورد مسکن تمام انرژی ذهنی شما را بخورد، کیفیت زندگی شما تمام می شود. و غیره و غیره.

درست است، نیاز به ساخت مسکن موضوعی است که در میان کاندیداهای شهرداری عمده اتفاق نظر دارد. این یک آتش سوزی واقعی با پنج زنگ هشدار است که برای خاموش کردن آن به همه دست روی عرشه نیاز داریم.

بسیاری از مشکلات دیگر ما، به نظر من، مانند مواردی به نظر می‌رسند که به جای اجازه دادن به تضعیف مداوم، باید چیزها را به جایی که تقریباً اخیراً بودند بازگردانیم (مثلاً سطوح بودجه خدمات)، یا نقاط قوت تاریخی را بهبود ببخشیم. فاجعه‌آمیز کردن آن مسائل مشروع خطرات مخالف مفید بودن را دارد. ما نیاز داریم که بیمار را به سلامت برگردانیم، نه اینکه یک رژیم دردناک و تهدید کننده زندگی از اقدامات شدید انجام دهیم که می تواند ما را بدتر از آنچه شروع کرده بودیم آسیب ببیند.

شهر شکسته؟ تورنتو از جهاتی بیشتر از آن چیزی است که ما دوست داریم باشد. اما هدف این است که آن را تعمیر کنید، نه اینکه با عصبانیت بیشتر به آن آسیب بزنید و آن را کنار بگذارید.

اشتراک گذاری: